Stichting BAM aan gemeenten: "Muziek kan kwelling
worden"
L.M.M. Verhaar, Stichting BAM, 1 februari 2003
Hieronder een brief die de stichting BAM aan de gemeenten heeft gestuurd.
De gemeente is verantwoordelijk voor gezondheid.
Elke vorm van (geluids)overlast schaadt de gezondheid.
Geacht raadslid,
Muziek is een waardevol bestanddeel van ons culturele erfgoed, en voor de
meesten van ons een grote verrijking van het leven. Als je er echter
onvrijwillig aan wordt blootgesteld, kan muziek ook tot kwelling worden. Wij
signaleren dat dat steeds vaker gebeurt. Organisatoren van evenementen leggen
steeds gemakkelijker beslag op de openbare ruimte: het aantal festiviteiten
neemt toe, zij duren tot steeds later in de nacht en de geluidsproductie wordt
steeds verder opgevoerd.
De gemeente die de vergunningen voor dergelijke evenementen verleent, denkt
hierover nogal eens te licht. Zij heeft de neiging zich te vereenzelvigen met de
belangen van de organisatoren, de horeca en het toerisme, en vindt dat de
burgers de overlast maar voor lief moeten nemen. De bewoners krijgen te horen
dat de evenementen een economisch belang dienen en dat die er nog lang niet
dagelijks zijn. Het gaat per locatie toch maar om een keer of tien per jaar!
Wij hebben het nu over evenementen, omdat de gemeente hierover iets te zeggen
heeft. Het ligt in haar macht om de overlast tegen te gaan. Maar evenementen
zijn helaas niet de enige bron van geluidhinder. Op sommige daarvan heeft de
gemeente echter slechts een beperkte of helemaal geen greep. Wij zullen u dan
ook niet lastig vallen over het lawaai van autoverkeer of overkomende
vliegtuigen, niet omdat wij dat niet ernstig vinden, maar omdat wij beseffen dat
u daaraan niet veel kunt doen. Wij maken u er wel op opmerkzaam dat al die
geluidshinder cumuleert. Festivals, 'regulier' uitgaanslawaai, bouwlawaai,
burengerucht, het verkeer, het telt allemaal op en er komen nog steeds bronnen
bij: nieuwe hobbymachines, mobiele telefonie in treinen en bussen, passerende
'boom cars' en ga zo maar door.
De burger heeft een steeds grotere macht om zijn medeburger te terroriseren
en lijkt ook steeds minder scrupules te hebben om die macht aan te wenden. Het
lijkt ons dat de overheid hierin een taak heeft. Wij weten ons in dit land heel
redelijk beschermd tegen materiële nood, en de overheid garandeert ons het
recht op onderwijs, op gezondheidszorg en zelfs op werk. De overheid gaat er
prat op het milieu te behoeden. Zij bestrijdt lucht- en waterverontreiniging en
maakt zich sterk voor de natuur. Zij maakt zich druk over onze gezondheid. Zij
verbiedt de verkoop van alcohol aan minderjarigen en beschermt ons op steeds
meer plaatsen tegen de tabakswalm van de rokers.
Tegen de toenemende geluidswalm waarin wij worden gedrenkt, biedt zij echter
bitter weinig verweer en zij maakt zich niet zelden daaraan medeplichtig. Waarom
is dat? Rust is van essentieel belang voor ons lichamelijk en psychisch goed
functioneren. Rust en evenwicht worden echter bijna overal gesmoord in lawaai en
geluidsbehang. Met geluid hangt bovendien veel meer samen dan we denken, en de
gevolgen van deze oorlogsverklaring aan ons gehoor (en dus aan onze ziel) zijn
vèrstrekkend.
Wat kan de gemeente doen om ons in dit volle land van een minimale rust te
verzekeren?
- Klachten m.b.t. geluids- en 'muziek'hinder serieuzer nemen, zodat
burgers zich moreel gesteund en geholpen weten.
- Muziekinstallaties in
winkelstraten, in winkelcentra, op markten en op bouwplaatsen verbieden.
- Een
strenger beleid voeren bij het verstrekken van vergunningen bij jaarmarkten,
braderieën, festivals en sportevenementen, wat betreft aantal en geluidsniveau.
- Zelf voorbeeld zijn door bijvoorbeeld groenonderhoud minder luidruchtig te
organiseren en daarbij geen (voor omwonenden en voorbijgangers hoorbare)
muziekinstallaties toe te staan.
- Rust en stilte promoten in gemeentelijke
publicaties.
Met een vriendelijke groet
namens het bestuur, L.M.M. Verhaar
Stichting BAM
Postbus 329
5670 AH Nuenen
BIJLAGE
In deze bijlage treft u een selectie citaten aan, uit brieven (van gekwelde
en rustminnende burgers), die in groten getale bij de stichting BAM binnenkomen.
Citaten
- Prachtig weer nodigt uit tot buiten zitten,maar zonder oordoppen wordt dat
soms een beproeving. Als de opgevoerde brommertjes hun rondjes hebben
gedraaid,begint er iets dat men 'muziek' noemt. Afgelopen zondag was het
weer zover. Ik dacht: 'Nee hè, niet weer, maar het was maar een klophamer.
Daar ben ik tegenwoordig al zielstevreden mee.
- We leven in een groot
misverstand dat dicteert dat het oor altijd beziggehouden moet worden. ·
Het is een psychologisch axioma dat ieder mens is zoals hij zich
manifesteert. Aldus projecteert een keetmaker zijn innerlijke onrust en
wanorde, tracht met lawaai de roep van zijn psyche om zijn gebrek te
ontdekken, het zwijgen op te leggen. Dat hij te duf is om dit niet te horen,
is tot daaraan toe. Kwalijker is dat anderen die verstomming moeten
verduren.
- Schoonheid, smaak en stilte mogen op de politieke agenda. ·
Had ik maar niet in de binnenstad moeten gaan wonen, wordt mij nogal eens
toegevoegd. Alsof ik me op eigen risico in een vulkaankrater of
rivierbedding heb gevestigd waar het natuurgeweld elk moment kan losbreken
zonder dat de mens daartegen iets vermag. Alsof dat georganiseerde
audiogeweld erbij hoort, zoals de seizoenen, de regen en de griep.
- Mijn
volkstuin. Dag vogels, dag bloemen, vlinders, koeien, paarden, rust en de
nacht, want... weer is een natuurgebied weg, opgeofferd aan de welvaart en
de gekte ervan. De nacht is ver te zoeken, vanwege al het kunstlicht, het
weiland vervangen door kunstgras en de herrie is onuitsprekelijk, het is
verschrikkelijk. Mijn laatste toevluchtsoord. Een megasportterrein in de
ergste soort is mijn naaste buurman geworden…
- Een doorlopend, constant
'evenement' dat zorgt voor stress en overlast, zijn de meeste winkelcentra.
Hoedt u voor verbouwing en renovatie. Want luidsprekers in plafonds en
overkappingen zijn een vanzelfsprekendheid.
- Nederlandse schoolkinderen
maken steeds meer herrie. Geen gewoon vrolijke boel, nee, zoveel mogelijk
lawaai. Laatst moesten ze zandvegen op het plein, namen de kinderen van huis
bladblazers mee. Die teringdingen maakten zo'n kabaal, dat ik heb gedreigd
niet in te kunnen staan voor mezelf, als ze niet direct ophielden. Dat
hielp.
- In deze lawaaiwereld voel ik mij niet thuis. Hoewel wij de stad
ontvluchtten en in een dorp wonen, worden we toch omringd door herrie. Om
beurten menen buurtbewoners te moeten verbouwen, tuinieren is ontaard in
machinaal geweld, zoals de plantsoendienst dat ook doet, zelfs blad
verwijderen gaat met oorverdovende herrie gepaard, terwijl het met een bezem
veel goedkoper, sneller en vooral stiller gaat. Het kost enorm veel energie
om je voor alle geluidsgeweld af te schermen en geestelijk en lichamelijk
gezond te blijven.
- Wat is er sociaal en positief aan evenementen die heel
erg vaak belangen dienen van diegenen die ze organiseren, sponsoren e.d. en
die heel erg vaak opzettelijk binnen de bebouwde kom 'moeten' vanwege de
diverse 'belangen', waarbij op geen enkele manier aan de bewoners wordt
gevraagd of (en) welke bezwaren aanwezig zijn.Bewoners worden altijd voor
een fait accompli gezet. Babies, peuters, zieken, bejaarden,
geluidsgevoeligen… ze doen er eenvoudig niets aan. Sociaal? Positief?
Evenementen veroorzaken een stroom van hinder: vernieling, vervuiling,
bergen afval, afgesloten pleinen of straten. Belangen worden met
geldingsdrang gewoon doorgezet, helaas zelden of nooit in de polder (dat is
voor de mega manifestaties) maar temidden van de bevolking! Zijn die
evenementen cultureel, opvoedend en een echte bijdrage aan ons leven?
Zelden.
- Valt dat geluidsgeweld, dat iedere keer wordt opgedrongen,
werkelijk onder amusement? Ik kan het niet beamen.
- Het strand, de zee.
Steeds meer krijgt de herriemaker ook hier de ruimte.
- Een gemotoriseerde
vorm van 'waterpret', waarmee een klein aantal badgasten zich onledig houdt,
verjaagt de rustzoeker. Wij gaan niet naar het strand om daar een dependance
te vinden van de heksenketel die Nederland heet. Die willen we juist even
achterlaten…
- Zelfs aan het einde van Nederland, aan de Friese
Waddenkust, midden in de natuurgebieden moet de vermaakcultuur zich laten
gelden. Steeds luider en tot steeds dieper in de nacht.
- Er is geen enkele
controle op, niet wat betreft vergunningen en niet wat betreft aantallen
decibels. De politie luistert in een enkel geval (er is veel willekeur),
maar komt niet. NOOIT.
- Aan de 'stille' kant van geluidsschermen wordt in
de zomermaanden nagenoeg weekend aan weekend , bij elk wissewasje dat zich
'evenement' durft te noemen, door luidsprekers geschreeuwd, vaak gevolgd
door stampmuziek van de organisatie en/of deelnemers tot diep in de nacht.
De alles doordringende bassen beroven in de verre omtrek veel mensen van hun
onontbeerlijke nachtrust. Terwijl mensen stickertjes op hun brievenbussen
kunnen plakken tegen ongewenste post, worden karrenvrachten geluidspost
ongevraagd de huizen en tuinen van mensen in geslingerd. Protesten
resulteren vaak in verdachtmakingen en getreiter jegens de klagers, want het
produceren van geluidsoverlast wordt door de veroorzaker als een verworven
recht gezien. En dus wordt niet de veroorzaker, maar de klager als zondebok
gezien.
- Ik ervaar de evenementen als een enorme inbreuk op mijn
persoonlijk leven. Juist de plek waar je tot rust kunt komen, wordt je
ontnomen. Ik heb gezien de ontwikkelingen in ons land juist extra behoefte
aan een plek, waar het is zoals ik waardeer.
- Fatsoen is basis en dat
betekent, dat je een ander niet tot last bent. Waarom steekt de overheid
niet eens de hand in eigen boezem. De burger gaat zich namelijk ook
makkelijker gedragen ten opzichte van lawaai. De voorbeeldfunctie van de
gemeente vervaagt. Dat is een reëel gevaar.
- Geluidshinder van
evenementen. Inderdaad tergend.
- Zet alle mededelingen bij
sportevenementen op een display, dan ben je al een eind. Laat de muziek op
braderieen e.d. verzorgen door akoestische artiesten, er zijn er genoeg. Als
de overkill wordt aangepakt op plekken waar het echt nergens op slaat
(winkels, sportevenementen, wachtkamers, wandelgebieden, terrassen, markten,
bouwplaatsen), is het misschien makkelijker om toleranter te zijn ten
opzichte van concerten, feesten e.d.
- En dan de versterkers bij de tenten
op de jaarlijkse kermissen. Ook zoiets, alsof iedereen doof is. Hetzelfde
geldt voor sportevenementen van scholen. De hele buurt 'mag' meegenieten van
de wedstrijden. Maar de vraag blijft. Waarom?
- Zinloze terreur van herrie
bij alle festiviteiten , zowel buiten als binnen, BV Nederland in beweging.
Sta ik juist verlamd.
- Jaarlijks terugkerend. Tien dagen kermis. Tot diep
in de nacht een terugkerende nachtmerrie van lawaai en stank. Onze
huiskamervloer trilt.
- Op 'mijn' weekmarkt werd ik onthaald met
muzieklawaai, waar de honden geen brood van lusten. Op een wagenpodium staan
wat doorgedraaide jongeren. Het kooplustige publiek kijkt met vernietigende
blik in de richting van de herrietent, alwaar het stelletje gedegenereerde
kwellers het leven van marktbezoekers vergalt. En wat blijkt…. De
marktmeester wil het zo, aldus een marktkoopvrouw, die zegt er horendol van
te worden.
- Al die herrie verziekt de zomer, het roept stress op, dringt
binnen, letterlijk en figuurlijk, heeft iets bedreigends.
home...