Stichting BAM aan gemeenten: "Muziek kan kwelling worden"

L.M.M. Verhaar, Stichting BAM, 1 februari 2003

Hieronder een brief die de stichting BAM aan de gemeenten heeft gestuurd.

De gemeente is verantwoordelijk voor gezondheid.
Elke vorm van (geluids)overlast schaadt de gezondheid.

Geacht raadslid,

Muziek is een waardevol bestanddeel van ons culturele erfgoed, en voor de meesten van ons een grote verrijking van het leven. Als je er echter onvrijwillig aan wordt blootgesteld, kan muziek ook tot kwelling worden. Wij signaleren dat dat steeds vaker gebeurt. Organisatoren van evenementen leggen steeds gemakkelijker beslag op de openbare ruimte: het aantal festiviteiten neemt toe, zij duren tot steeds later in de nacht en de geluidsproductie wordt steeds verder opgevoerd.

De gemeente die de vergunningen voor dergelijke evenementen verleent, denkt hierover nogal eens te licht. Zij heeft de neiging zich te vereenzelvigen met de belangen van de organisatoren, de horeca en het toerisme, en vindt dat de burgers de overlast maar voor lief moeten nemen. De bewoners krijgen te horen dat de evenementen een economisch belang dienen en dat die er nog lang niet dagelijks zijn. Het gaat per locatie toch maar om een keer of tien per jaar!

Wij hebben het nu over evenementen, omdat de gemeente hierover iets te zeggen heeft. Het ligt in haar macht om de overlast tegen te gaan. Maar evenementen zijn helaas niet de enige bron van geluidhinder. Op sommige daarvan heeft de gemeente echter slechts een beperkte of helemaal geen greep. Wij zullen u dan ook niet lastig vallen over het lawaai van autoverkeer of overkomende vliegtuigen, niet omdat wij dat niet ernstig vinden, maar omdat wij beseffen dat u daaraan niet veel kunt doen. Wij maken u er wel op opmerkzaam dat al die geluidshinder cumuleert. Festivals, 'regulier' uitgaanslawaai, bouwlawaai, burengerucht, het verkeer, het telt allemaal op en er komen nog steeds bronnen bij: nieuwe hobbymachines, mobiele telefonie in treinen en bussen, passerende 'boom cars' en ga zo maar door.

De burger heeft een steeds grotere macht om zijn medeburger te terroriseren en lijkt ook steeds minder scrupules te hebben om die macht aan te wenden. Het lijkt ons dat de overheid hierin een taak heeft. Wij weten ons in dit land heel redelijk beschermd tegen materiële nood, en de overheid garandeert ons het recht op onderwijs, op gezondheidszorg en zelfs op werk. De overheid gaat er prat op het milieu te behoeden. Zij bestrijdt lucht- en waterverontreiniging en maakt zich sterk voor de natuur. Zij maakt zich druk over onze gezondheid. Zij verbiedt de verkoop van alcohol aan minderjarigen en beschermt ons op steeds meer plaatsen tegen de tabakswalm van de rokers.

Tegen de toenemende geluidswalm waarin wij worden gedrenkt, biedt zij echter bitter weinig verweer en zij maakt zich niet zelden daaraan medeplichtig. Waarom is dat? Rust is van essentieel belang voor ons lichamelijk en psychisch goed functioneren. Rust en evenwicht worden echter bijna overal gesmoord in lawaai en geluidsbehang. Met geluid hangt bovendien veel meer samen dan we denken, en de gevolgen van deze oorlogsverklaring aan ons gehoor (en dus aan onze ziel) zijn vèrstrekkend.

Wat kan de gemeente doen om ons in dit volle land van een minimale rust te verzekeren?

Met een vriendelijke groet

namens het bestuur, L.M.M. Verhaar
Stichting BAM
Postbus 329
5670 AH Nuenen


BIJLAGE

In deze bijlage treft u een selectie citaten aan, uit brieven (van gekwelde en rustminnende burgers), die in groten getale bij de stichting BAM binnenkomen.

Citaten

home...