In 2018 zijn 606 meldingen vanwege laag frequent geluid (LFg) -hinder bij de Stichting binnen gekomen. Dat is ongeveer hetzelfde aantal als het jaar ervoor. In totaal staan nu 2103 melders bij de Stichting geregistreerd. Vrouwen maken daar ongeveer 58% van uit. Meer dan de helft van de melders valt in de leeftijdscategorie 35 t/m 54 jaar. De meeste meldingen in 2018 komen uit Noord-Brabant.
LFg beperkt zich niet tot geluid. Steeds vaker wordt het gevoel van trilling gerapporteerd. Ook beperkt de waarneming zich niet altijd tot de eigen woning. Een deel van de melders ervaart een brom op meerdere plekken, mogelijk door toedoen van elektro-magnetische velden. Verder toont onderzoek aan dat blootstelling aan continu en fors LFg schadelijk kan zijn voor de gezondheid. Daarmee is de problematiek niet voorbehouden aan hen die het bewust waarnemen, maar van invloed op ieder mens.
Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) rapporteerde in
2018 dat 8,1% van de bevolking ten minste enige hinder, en 2,2% ernstige hinder van LFg ondervindt. Dat komt overeen met maar liefst 1.3 miljoen, respectievelijk 340.000 mensen in Nederland. Het RIVM concludeert dan ook “dat de gevonden hinderpercentages een indicatie geven dat blootstelling aan LFg een probleem is dat niet onderschat mag worden en dat de omvang van het probleem een signaal voor de overheid vormt om deze overlast in beleid mee te wegen”.
Volgens de Stichting-LFg ervaren LFg-waarnemers nog steeds weinig erkenning voor hun situatie. In veel gevallen wordt er door de overheid geen meetonderzoek uitgevoerd en stellen medici, naar mening van de Stichting, ten onrechte de diagnose ‘tinnitus’, met gedragstherapie als oplossing. Daarmee wordt de verantwoordelijkheid van de problematiek bij de LFg-waarnemers gelegd, in plaats van te zoeken naar werkelijke oorzaken en oplossingen. Stichting Laagfrequent geluid hoopt met deze jaarrapportage bij te dragen aan inzicht in, en erkenning van de LFg-problematiek.