Aanpassing RMG door natter klimaat

Wateroppervlakten ‘dragen’ het geluid, terwijl grasland het geluid absorbeert in de overdracht van bron naar ontvanger. Het Reken- en meetvoorschrift houdt daar rekening mee. Nu het klimaat steeds vaker natte perioden kent, komen de metingen en berekeningen echter steeds verder uiteen te liggen. Daarom worden de bodemfactoren in de Omgevingswet aangepast. Afhankelijk van de situatie geeft dit een verschil van 1 tot 4 dB.

Het einde van maart mag dan zonnig en droog geweest zijn, velen herinneren zich nog al te goed de kletsnatte februarimaand. Deze volledig doorregende februarimaand was zo’n beetje letterlijk de druppel die de emmer deed overlopen. Weliswaar zorgen de waterschappen ervoor dat weilanden niet geheel onder water staan, toch ontstaan er plassen. Deze plassen zijn steeds talrijker en groter geworden. Omdat de plassen het geluid versterken en geluid energetisch gemiddeld moet worden, dragen de nattere weilanden steeds meer bij aan het gemiddelde geluidniveau in de leefomgeving van mensen.

De natte weilanden vinden vooral plaats in de delen van Nederland die onder zeeniveau liggen. Uit onderzoek blijkt dat deze tot 14% van de tijd door al het regenwater fors minder geluid absorberen dan in droge toestand. De volgende formule wordt daarom voor alle octaafbanden toegevoegd aan paragraaf 2.8 van Bijlage III (wegverkeer) en 5.5.2 van Bijlage IV (railverkeer) van het Reken- en meetvoorschrift geluid 2012 een extra weilandfactor ‘Bw’ toegevoegd die in het geval van weilanden die onder NAP liggen moet worden toegepast:

voor h_nap < 0 :
Bw = 0,023 *h_nap+1;
voor h_nap>=0:
Bw=1
waarbij h_nap de hoogte t.o.v. NAP is.

Weilanden op het diepste punt van Nederland, op ca. 6 meter onder NAP krijgen daarmee een bodemfactor van 0,86 in plaats van 1,00.

Hoewel ca. 97% van de akoestici op het ministerie en bij het RIVM het met de aanpassing eens is, proberen enkele sceptici de aanpassing tegen te houden. Een bron bij het ministerie, die anoniem wenst te blijven: “Dit leidt tot allemaal extra dure maatregelen. Meer horizonvervuilende geluidschermen, subsidieslurpende stille wegdekken die binnen een jaar kapotgereden zijn en dure gevelisolatie voor mensen die thuis naar harde muziek luisteren of al slechthorend zijn. Gelukkig hebben we in de Omgevingswet de grenswaarden voor buitenstedelijke wegen verhoogd. Daardoor is het drama nog te overzien.”

Toen de redactie van Geluidnieuws de natte straat opging om bewoners te vragen naar hun mening, kwam het duidelijkste verhaal van omwonende Gerda Tuinberg: “Hoe durven ze!? Hier is vast weer heel lang over vergaderd. We kunnen nog zoveel congressen organiseren om met elkaar te praten over geluidhinder, en nog zoveel regeltjes als dit bedenken die uiteindelijk alleen achter de komma het verschil maken, en waar men zich achter kan verschuilen om maar niks wezenlijks te doen, maar het is tijd om maatregelen te nemen die bijdragen aan een gezonde wereld. Buren die overlast geven moeten we aanpakken. Brommers van de weg halen. Alleen nog elektrische bouwmachines toestaan. En minder vliegen. Dan help je dat natte klimaat ook nog eens actief.”

Bron: Rijksoverheid (pdf)