Het is een mooi idee: het knooppunt Hoevelaken gaat binnenkort flink op de schop, en dan kunnen er mooi zonnepanelen komen in de diverse oksels van dit knooppunt. De VVD in de provincie Utrecht en Amersfoort maken zich daarom sterk hiervoor. Maar geluidberekeningen zetten de boel in de ijskast.
“Dit vinden wij een goed plan omdat het opwekken van groene energie een goed idee is. Maar wel op plekken waar het kan en op plekken waar het niet tot overlast van inwoners zorgt”, aldus fractievoorzitter Maarten Flikkema op RTV Utrecht.
Maar uit eerder overleg met Rijkswaterstaat blijkt volgens wethouder Hans Buijtelaar (verkeer, eveneens VVD) in het AD dat zonnevelden een ‘complicerende factor’ zijn in de geluidsberekeningen van het knooppunt, en daarmee een mogelijk vertragende factor in de aanpak van het klaverblad. Volgens Buijtelaar is daarom besloten om te wachten met verder onderzoek naar de inpasbaarheid van zonnepanelen, totdat alle plannen voor het werk klaar zijn en de besluiten zijn genomen.
Uit de ijskast
Bij de besluitvorming wordt de hele omgeving meegenomen bij de berekening van de geluidgrenswaarden. Dus ook de geluidreflecterende eigenschappen van zonnepanelen, dan wel de bodemabsorptie ervan. Als de weg eenmaal af is, is Rijkswaterstaat alleen gehouden aan de geluidplafonds. Daarbij wordt geen rekening meer gehouden of er in het omliggende gebied wel of geen zonnepanelen liggen. Het zonnepanelenplan kan tegen die tijd uit de ijskast gehaald worden. Het is op dat moment namelijk aan de initiatiefnemer en de gemeente om in het kader van een goede ruimtelijke ordening aan te tonen dat de zonnepanelen niet leiden tot te hoge geluidniveaus bij woningen. Dat is te vergelijken met het plaatsen van een nieuw gebouw langs een weg dat geluid reflecteert naar de andere zijde van de weg. Ook dan moet het geluidaspect aan de overzijde van de weg onderzocht worden, al gebeurt dit in de praktijk lang niet altijd.