“There is no party so noisy as the one you’re not invited to” is de titel van de expositie in het Rotterdamse TENT (tot 6 maart) over kunstwerken, voorwerpen en beleidsdocumenten die duidelijk maken hoe manieren van luisteren als norm worden gehanteerd en worden gehandhaafd met een scala aan bureaucratische procedures en beleidsinstrumenten.
Hierbij staan verschillende vraagstukken centraal: Hoe zouden burgers, volksvertegenwoordigers, ambtenaren en bedrijven meer sensitief kunnen worden voor de diversiteit in het Rotterdamse geluidlandschap? Zouden we kunnen leren om anders met geluid om te gaan, voorbij de scheidslijnen die het huidige beleid door de stad trekt? Zouden we gevoeliger kunnen reageren als we meer meer empathisch leren luisteren?
Een voorbeeld dat besproken wordt in de expositie is de mosquito. Het apparaatje dat een hoge pieptoon maakt en gebruikt wordt om hangjongeren weg te jagen. Volgens de kunstenaar wordt de mosquito gebruikt om de confrontatie uit de weg te gaan. Hierdoor wordt er geen gesprek aangegaan en één van de kunstenaars van de expositie vraagt zich daarom af hoe democratisch het apparaat is. Daarbij komt ook nog kijken dat de hangjongeren vaak niet oud genoeg zijn om deel te nemen aan het politieke besluit om mosquito’s te gebruiken.
Bronnen: TENT, Vers Beton, Goethe Institut